PLAUDERE

PLAUDERE
PLAUDERE
cum sonitu verberare est. Virg. l. 12. Aen. v. 85. de Aurigis et Equis,
Circumstant properi aurigae, manibusque lacessunt
Pectora plausa cavis ————
Auctor Ceiris,
Non Libyco molles plauduntur pectine telae etc.
Praecipue avium alis, Aen. l. 5. v. 515.
Iam vacuô laetam caelô speculatus, et alis
Plaudentem nigrâ figit sub nube columbam.
Et Papinius Statius, Theb. l. 3. v. 505.
———— vides cursus ut nulla serenos
Ales agat? liquidôque polum complexa meatu
Pendeat? aut fugiens placabile plauserit omen.
Hinc enim alarum plausum vel maxime observabant Veteres in avispiciis, uti videre est apud Propertium, l. 4. Eleg. 1. Inde vox translata est ad Ludos Olympicos, in quibus victori primo dabatur virga e palma, hanc sequebatur ἐπεγερμὸς, incitamentum sive adhortatio; succedebat coniectus florum et foliorum; post addebatur κρότος, plausus, quod νικητήρια κροτεῖν dicebant; tum demum imponebatur corona. Circenses item, et Theatra, Spectacula tandem quaecumque, in quibus Imperatores apud Romanos, non minus ac victores, plausu et faustis acclamationibus excipi consuevisse, edocet Martialis, l. 6. Epigr. 34. v. 5.
Quaeque sonant plenô vocesque, manusque theatrô,
Cum populus subiti Caesaris ora videt.
Cuiusmodi plausus ad numerum fieri solitos, discimus ex Corippo, ubi is de Theatricis plausibus ita, l. 2.
Excutiunt plausus, studiorum gaudia surgunt,
Alternisque sibi respondent agmina dictis,
Emittunt dextras pariter, pariterque reponunt.
Ρ῾υθμικὰς ἐκβοήςεις hinc Graeci dixêre, quarum aliquot genera habes apud Sueton. Nerone, c. 20. Quinque amplius milia e plebe robustissimae iuventutis undique elegit, qui divisi in factiones plausuum genera condiscerent (bombos et imbrices et testas vocabant) ad quem locum Casaubonum vide: plura vero hanc in rem, apud Tertullian. de Spectaculis, c. 25. Rittershusium Sacr. Lectionum, l. 3. c. 22. et supra ubi de Acclamandi Ritu, et voce Grande Sophos, item Orarium ac Sophos: uti de verbo Plaudite, quô Histriones claudere fabulas suas solebant, Casaubon. eundem ad Augustum Suetonii, c. 99. nec non supra itidem verbô Dixi. Proprie vero Plandere Textorum est cum licium densius inculcant et cum plausu collidunt, quod Graece ςπαθᾷν, item κροτεῖν, dicitur. Vide infra Textor.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • plaudere — / plaudere/ (o plaudire) v. intr. [dal lat. plaudĕre ] (indic. pres. plàudo, e rispettivam. plaudisco, ecc.; il pass. rem. è solo da plaudire : plaudìi, ecc.; part. pass. plaudito, ma i tempi comp. sono poco usati), lett. 1. [assol., battere le… …   Enciclopedia Italiana

  • plaudere — plàu·de·re, plau·dé·re v.intr. e tr. BU var. → plaudire {{line}} {{/line}} NOTA GRAMMATICALE: forme non attestate: pass.rem., p.pass. e tempi composti …   Dizionario italiano

  • plaudere — {{hw}}{{plaudere}}{{/hw}}v. intr. (lett.) Plaudire …   Enciclopedia di italiano

  • plaudere — v. intr. (lett.) V. plaudire …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • plausible — [ plozibl ] adj. • 1552; lat. plausibilis « digne d être applaudi » ♦ Qui semble devoir être admis. ⇒ admissible, vraisemblable. Caractère plausible d un événement. Cause, raison très plausible. ⇒ probable. « Ce motif n était pas le véritable,… …   Encyclopédie Universelle

  • applaudieren — Beifall spenden; klatschen * * * ap|plau|die|ren [aplau̮ di:rən] <itr.; hat: Beifall spenden und so sein Gefallen an etwas kundtun: nach ihrer Rede applaudierten die Zuhörer lebhaft. Syn.: Applaus spenden, Beifall klatschen, ↑ klatschen. * * * …   Universal-Lexikon

  • plausibel — ersichtlich; glaubhaft; eingängig; offensichtlich; einleuchtend; nahe liegend; erklärlich; verständlich; verstehbar; augenfällig; nachzuvollziehen; …   Universal-Lexikon

  • АПЛОДИРОВАТЬ — (франц. applaudir, от лат. ad при, и plaudere хлопать). Выражать одобрение какому либо зрелищу рукоплесканием. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. АПЛОДИРОВАТЬ франц. applaudir, от лат. ad, при, и… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • explodieren — detonieren; platzen; hochgehen (umgangssprachlich) * * * ex|plo|die|ren [ɛksplo di:rən], explodierte, explodiert <itr.; ist: 1. durch übermäßigen Druck (z. B. von Dampf oder chemischen Gasen) von innen plötzlich unter lautem Geräusch… …   Universal-Lexikon

  • GLAPHYRUS — notissimus adulter. Iuv. Sat. 6. l. 2. v. 77. Accipis uxorem, de qua citharoedus Echion, Aut Glaphyrus fiet pater. Vide Mart. l. 4. Epigr. v. cuius Epigraphe ad Fabianum. Plaudere nec Cano, plaudere nec Glaphyro …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”